Rio Tinto'nun sendika düşmanı tutumu bir kez daha ortaya çıktı

“Direniş hikâyeleri” sloganı altında düzenlenen protesto eylemleri Londra Maden Ağı tarafından düzenlendi. “Direniş hikâyeleri” şu toplumsal hareket ve grupların temsilcileri tarafından dile getirildi:

• Kolombiya'da Cerrejón kömür madeninde Anglo Amerikan ve diğer şirketlerden zarar gören yöre sakinlerinin temsilcileri yaşadıkları yerlerden ayrılmaya zorlandıklarını ve yöre halkı ile maden işçileri arasında bir ittifak oluştuğunu anlattılar. 
• Güney Afrika maden işçilerinin sendikası NUM'un bir temsilcisi silikosis denen hastalıktan ve Anglo American'a açılan davadan söz etti.
• Moğolistan'da Oyu Tolgoi Watch adlı izleme grubunun temsilcisi, Rio Tinto'nun ülkedeki faaliyetlerinin su ve geleneksel geçim kaynakları üzerindeki etkilerini anlattı.
• Arizona'dan temsilciler, Rio Tinto'nun işletmelerinin yöre sakinlerinin yaşamında yol açtığı zararları dile getirdi.
• Batı Papua bağımsızlık hareketinin temsilcileri Grasberg madeninden söz ettiler.

Genel kurul toplantı salonunda yönetim kurulu üyelerinin ve hissedarların kâr paylarıyla ilgili görüşmelerinin ortasında işçiler, yöre sakinleri, sendika ve sivil toplum temsilcileri seslerini duyurmak için mücadele verdiler.

IndustriALL Küresel Sendika'dan Glen Mpufane, Rio Tinto'nun sendikalarla ilişkilerindeki çatışmacı tutumundan söz etti. Özellikle 2012'de Kanada Quebec'te faaliyet gösteren Alma maden ergitme tesisinde işçilere uygulanan lokavtı vurgulayarak şirketin sendika düşmanı imajından kaygı duyup duymadığını sordu.

Sam Walsh bu soruya verdiği cevapta, 2012'nin ilk yarısı boyunca süren Alma ergitme tesisindeki uyuşmazlığın ücretlerle, verimliliğin artırılmasıyla ve işletmenin devamıyla ilgili olduğunu söyledi. Şirketin sendika düşmanı olmadığını, işçilerin sendikalaşma hakkına saygı gösterdiğini, ama şirketin ağır basan kaygısının işçilerle doğrudan ilişkiye geçmek olduğunu vurguladı. .